9e dag wandelen. 240 km van ons Franse huis.
Vanochtend na een heerlijke rustdag met versterkte harten en volle buiken vertrokken uit St. Lupien. Vannacht kamperen we net onder de A5. Morgen gaan we verder en verwachten over uiterlijk drie dagen in Auxerre te zijn. Lichamelijk gaat het beter dan ik had verwacht. Wel spierpijn in m’n heupen maar de voeten zijn in orde.
Deze blog gaat over de geur van het lange afstand lopen. Stel: je gaat 1000 km lopen. Wat zou jij aan kleding meenemen?
Dit is mijn ‘load-out’:
Twee paar sokken en twee onderbroeken;
Een lange en korte trainingsbroek;
Drie soort van t-shirts en een wollen trui en een thermohemd;
Fleece pet, m’n captain Price (mdw) Stetson en een beanie;
Slippers, berg schoenen en sneakers. En een regenjas. En dat alles in een ‘oh, the joy’ Big Agnes ultralight rugzak.
Nu heeft Marleen zich er altijd over verbaasd maar ik vind m’n zweet gewoon lekker ruiken. Na het sporten douchen is een optie…
En toch loop ik nu tegen een geurgrens aan… want nylon onder wol is heerlijk warm maar och, och och die geur.
En dan komt daar nog iets bij. Vûk voelt zich zo vrij dat hij overdag tijdens het wandelen minimaal drie keer in een of ander iets doods wentelt… en je kunt wassen wat je wilt maar hiertegen is niet tegenop te verschonen.
We kreeg een lift van dè priester van Epernay. Toen we ingestapt waren ging opgevallene vaak het raampje open.
Met veel kan ik leven qua afwijkende geuren maar deze combinaties; ik weet niet hoe lang ik ze nog kan verdragen.
